Wijndruif of tafeldruif

Kun je wijn maken van tafeldruiven?

27 augustus 2024

Wat is eigenlijk het verschil tussen de consumptiedruiven van de groenteboer en de druiven die bij de wijnboer aan de ranken hangen?

Beide soorten zijn afkomstig van dezelfde botanische soort, Vitis vinifera, en delen daardoor veel genetische eigenschappen. Ze worden al duizenden jaren door mensen wordt gekweekt, zowel voor directe consumptie als voor de productie van wijnen.

Beide soorten groeien op wijnstokken en hebben vergelijkbare teeltvereisten, zoals een warm klimaat en een goed gedraineerde bodem. Bovendien zijn beide druivensoorten rijk aan antioxidanten, zoals resveratrol, die bekend staan om hun gezondheidsvoordelen.

 

Het verschil tussen een tafeldruif en een wijndruif

Toch er verschillen. Zo zijn de populairste tafeldruiven vaak groter, hebben ze dunnere schil en zijn ze vaak pitloos. Deze druiven, zoals de Thomson of Crimson of Concord,  zijn zoet, fris en mild, ontworpen om aangenaam te zijn voor de consument. Ze worden ook wel gebruikt voor rozijnen en fruitsappen.

Wijndruiven zijn kleiner, hebben vaak een dikkere schil en pitten. De schil van wijndruiven speelt een cruciale rol bij het maken van wijn, omdat deze veel van de kleur, tannines en smaakstoffen bevat die in het eindproduct terechtkomen. Belangrijkste rassen wereldwijn zijn Cabernet Souvignon, Merlot en Chardonnay. Wijndruiven zijn doorgaans zoeter dan tafeldruiven, met een geconcentreerdere smaak, omdat dit bijdraagt aan het fermentatieproces tijdens de wijnproductie.

 

Teelt en Oogst

De manier waarop tafeldruiven en wijndruiven worden geteeld en geoogst, verschilt ook aanzienlijk. Tafeldruiven worden vaak gekweekt in grote trossen die gemakkelijk te plukken zijn en moeten er esthetisch aantrekkelijk uitzien voor de verkoop. Ze worden vaak eerder geoogst om een frisse, knapperige textuur te behouden en worden vervolgens zorgvuldig behandeld om hun uiterlijk en smaak te behouden tot ze de consument bereiken.

Wijndruiven daarentegen worden gekweekt met het oog op hun suikergehalte, zuurgraad en fenolische rijpheid, wat cruciaal is voor de productie van kwaliteitswijn. De druiven worden vaak later geoogst om een hoger suikergehalte te bereiken. De hoge suikerniveaus van wijndruiven zijn essentieel om de alcohol te produceren die wijn zijn karakteristieke eigenschappen geeft.

Bovendien wordt er minder nadruk gelegd op het uiterlijk van de druiventrossen, omdat ze toch worden geperst en gefermenteerd. Tijdens deze processen spelen de schil, pitten en sap van de wijndruiven een cruciale rol in het creëren van de complexe smaken, aroma's en de structuur van de wijn.

 

Wijndruiven kun je dus prima eten. Ze zijn echter wel zoeter en veel aromatischer.

 

Reactie plaatsen